Rozwój stóp dziecka jest złożonym procesem, który przebiega od okresu niemowlęcego aż do zakończenia wzrostu kości. Zrozumienie naturalnych etapów i fizjologicznych deformacji pomaga rodzicom oraz specjalistom uniknąć nadmiernej ingerencji w rozwój, a jednocześnie umożliwia wczesne wykrycie problemów wymagających korekcji.

Etapy rozwoju stóp

1. Okres niemowlęcy (0–12 miesięcy):
   Stopy noworodka są elastyczne, bogato pokryte poduszką tłuszczową, co daje im charakterystyczny „płaski” wygląd. W tym czasie rozwój stóp jest w pełni zależny od naturalnych ruchów dziecka, takich jak odruchowe kopanie i próby pełzania. Fizjologiczne płaskostopie to naturalny etap, wynikający z budowy stopy i niewykształcenia łuków podłużnych.
2. Wczesne dzieciństwo (1–3 lata):
   Wraz z rozpoczęciem chodzenia, stopy zaczynają się adaptować do obciążenia ciała. Rozwija się łuk podłużny, ale nadal jest on ukryty pod poduszką tłuszczową. Na tym etapie często obserwuje się koślawe ustawienie pięt i kolan (tzw. fizjologiczna koślawość), co jest typowe i przemijające.
3. Przedszkolny i wczesnoszkolny okres (4–7 lat):
   W tym okresie łuki stóp stają się bardziej widoczne. Dzieci wciąż mają elastyczne więzadła, co może powodować nadmierne pronowanie stóp. Około 6–7 roku życia biomechanika chodu zaczyna przypominać tę u dorosłych, a łuki stóp powinny być wyraźnie zarysowane.
4. Dojrzewanie (8–16 lat):
   Wraz z dojrzewaniem mięśnie, więzadła i kości stóp osiągają pełną dojrzałość. Stopy są już mniej elastyczne, co utrudnia korekcję ewentualnych deformacji.

Fizjologiczne deformacje stóp
Niektóre deformacje są naturalne i samoistnie ustępują:

• Fizjologiczne płaskostopie – typowe do 4. roku życia.
• Koślawość kolan i pięt – zazwyczaj stabilizuje się do 7. roku życia.
• Syndrom „metatarsus adductus” – delikatne ustawienie palców ku środkowi stopy często zanika do 1. roku życia.

Kiedy stosować wkładki korekcyjne?
Wkładki ortopedyczne nie są zalecane w przypadku fizjologicznych deformacji, ponieważ mogą hamować naturalny rozwój stóp. Istnieją jednak sytuacje, w których konieczna jest interwencja:

• Trwałe płaskostopie lub nadmierna pronacja po 7. roku życia.
• Koślawość pięt nieustępująca w wieku przedszkolnym.
• Dyskomfort podczas chodzenia, bóle stóp, kolan lub kręgosłupa.
• Deformacje pourazowe lub wynikające z wad genetycznych, np. stopa końsko-szpotawa.